Jest szybko, ale nie będzie (zbyt) wściekle
ALONE... to gra porównywana z Flappy Bird, co jest jednak sporym nadużyciem. Rozgrywka stawia przed nami duże wyzwanie i definitywnie możemy ją określić mianem gry „jeszcze tylko raz i kończę”.
Początek jest trudny, ale warto
Rozpoczęcie gry w ALONE... jest zwyczajnie trudne, a dalej jest jeszcze gorzej! W ALONE... znajdujemy się w statku kosmicznym (będącym oczywiście w kosmosie) i musimy manewrować nim pomiędzy odłamkami asteroid.
Celem gry jest dotarcie najdalej jest to możliwe, poprzez odblokowywanie kolejnych plansz. Na pierwszym poziomie mamy do pokonania 2000 metrów. Mimo że w chwili obecnej gra ma tylko cztery poziomy, to z pewnością zanim uda się nam je pokonać, wyjdzie aktualizacja przynosząca kolejne etapy.
Lekkie poddenerwowanie
Sterowanie w ALONE... jest bardzo delikatne i czułe, co zmusza nas do podjęcia kilkukrotnych prób, żeby w ogóle dolecieć gdzieś dalej. Im dalej dolecisz, tym na ekranie znajdzie się więcej przeszkód, a sama rozgrywka dodatkowo przyśpiesza. Jednak kiedy zrozumiemy działanie statku, będzie nam już dużo łatwiej.
Poruszamy się w dół lub w górę przy pomocy przeciągania palcem w poprzek ekranu, ale gra się łatwiej, jak ustawimy nasze urządzenie bokiem. Dodatkowo mamy możliwość odwrócenia sterowania.
Poczuj emocje
Grafika w ALONE... jest prosta, ale ładnie wykonana i pomaga wyzwolić odpowiednie emocje w trakcie rozgrywki.
Twórcy mocno przyłożyli się do dbałości o detale, dopieszczając każdy element graficzny. Również podkład muzyczny stoi na wysokim poziomie i perfekcyjnie wpisuje się w ten rodzaj rozgrywki.
Jeszcze tylko raz, obiecuję!
ALONE... to wciągająca gra, która będzie od nas wymagać dużo uwagi. Jednak najważniejsze jest to, że pomimo swojego wysokiego poziomu trudności, ALONE... nie wywołuje w frustracji, przez którą chcielibyśmy wyrzucić telefon przez okno.
